ROTSWONINGEN IN PETRA
Petra is de Romeinse naam voor de hoofdstad van de Nabateeërs, die in het huidige Jordanië ligt. De stad ligt in een kloof en is gedeeltelijk uitgehakt in de rotsen. Petra kwam tot grote bloei als knooppunt van verschillende handelsroutes, onder ander die voor wierook, die de stad schatrijk maakten.
BESCHRIJVING VAN DE ROTSWONINGEN IN PETRA, JORDANIË
Petra is de Romeinse naam voor de hoofdstad van de Nabateeërs, die in het huidige Jordanië ligt. De stad ligt in een kloof en is grotendeels uitgehakt in de rode Jordaanse rotsen met alleen maar hamers en beitels. Op het hoogtepunt woonden ongeveer 60.000 mensen in deze uitgehakte stad.
Het bekendste monument van Petra is de zogenaamde Schatkamer van de Farao (Al Khazneh), met de karakteristieke Corinthische voorgevel en zuilen. Dit gebouw is 28 meter breed en 40 meter hoog en is gebouwd tussen de 1e en de 2e eeuw na Christus.
De functie van het gebouw is nooit echt helemaal bekend geworden. Zou zou het volgens sommige verhalen geen schatkamer zijn maar een graftempel, waarschijnlijk voor koning Aretas de derde. Een Bedoeïenenlegende maakte er later een schatkamer van, die gemaakt zou zijn door de farao van Egypte.
In zijn achtervolging op Mozes zou hij last hebben gehad van zijn bezittingen, die hij allemaal met zich meesleepte. De farao, in het bezit van duistere machten, toverde de Schatkamer in de rotsen om zijn schatten op te slaan, waarna hij de achtervolging door de woestijn sneller kon voortzetten.
Een andere bekende bezienswaardigheid in Petra is de door een prehistorische aardbeving gecreëerde Siq kloof. Deze kloof is maar liefst 200 meter hoog en 1200 meter lang. De muren van de kloof zijn op veel plaatsen versierd met muurreliëfs, godenbeelden, altaren en nissen.
Als je door de Siq kloof bent gelopen kom je bij door de Nabateeërs in een helling uitgehakte amfitheater waar plaats was voor 3000 mensen. In 106 na Christus hebben de Romeinen dit theater vergroot zodat er plaats was voor 8000 mensen.
Tegenover het theater kun je via trappen naar Jebel Khubta, de Koningswand. Hier zijn verschillende graven in de rotsen uitgehakt, ieder met een eigen thema. Het is even flink klimmen maar de grafkamers zijn goed te bezoeken.
Het oudste gedeelte van Petra is de zuilenstraat genaamd Cordo Maximus. Dit was de hoofdstraat van de stad waarlangs alle belangrijke gebouwen lagen zoals kerken, badhuizen en tempels. De Romeinen hebben deze straat later geheel gerenoveerd en in die staat is de straat nu nog te bezichtigen.
Als deze hoofdstraat is doorgelopen kom je bij het paleis van de dochter van de farao, genaamd Qasr al-Bint Faru. Dit was de belangrijkste tempel van de stad Petra. De laatste bezienswaardigheid is het Al Deir klooster. Ook hier is enig klimwerk voor vereist want men moet een trap met 788 treden trotseren. De gevel is 49 meter breed en 39 meter hoog maar is minder fraai als de gevel van de schatkamer.
De historische handelsstad is tegenwoordig een belangrijke toeristische trekpleister voor Jordanië. Ook heeft Petra als filmlocatie gediend voor de film “Indiana Jones and the Last Crusade”. Er is een maximaal aantal van 1500 bezoekers dat per dag de stad mag bezoeken.
GESCHIEDENIS VAN DE ROTSWONINGEN IN PETRA, JORDANIË
Petra kwam tot grote bloei als knooppunt van verschillende handelsroutes, onder ander die voor wierook, die de stad schatrijk maakten. De Nabateeërs hadden aanvankelijk hun een eigen koninkrijk, maar werden rond het jaar 100 voor onze jaartelling veroverd door de Romeinen en werden deel van het Romeinse Rijk.
Een als Hindoestaanse handelaar vermomde Zwitser (Ludwig Burckhardt) herontdekte Petra aan het begin van de 19e eeuw, waarna een gestaag groeiende stroom toerisme uit het Westen op gang kwam. De eerste opgravingen vonden pas plaats in 1929.
In de zesde eeuw kreeg de stad te maken met belegeringen en een vernietigende aardbeving. Toen vervolgens ook nog de handel gebruik ging maken van een scheepvaartroute over de Rode zee werd Petra verlaten. De belangrijkste functie van Petra was namelijk de handelsfunctie, dit omdat Petra een perfecte ligging had op de handelswegen tussen Egypte, India, China en Arabië.