TAJ MAHAL

De Taj Mahal is een mausoleum in de Noord-Indiase stad Agra. In de 17e eeuw gaf de Indiase grootmogol Sjah Jahan opdracht tot de bouw van het grafmonument voor zijn hoofdechtgenote Mumtaz Mahal, die in het kraambed was gestorven. Na zijn eigen dood is ook het lichaam van Sjah Jahan er in bijgezet.

BESCHRIJVING VAN DE TAJ MAHAL, INDIA

De Taj Mahal is een mausoleum in de Noord-Indiase stad Agra. In de 17e eeuw gaf de Indiase grootmogol Sjah Jahan opdracht tot de bouw van het grafmonument voor zijn hoofdechtgenote Mumtaz Mahal, die in het kraambed was gestorven. Na zijn eigen dood is ook het lichaam van Sjah Jahan er in bijgezet. De Taj Mahal is gebouwd in de mogulstijl, een mengvorm van islamitische en hindoe architectuur. 

Het witmarmeren, sprookjesachtige gebouw is 58 meter hoog, 56 meter breed en versierd met ingelegde stenen. Het is volkomen symmetrisch, een effect dat visueel wordt versterkt doordat er een uitgestrekte tuin met een langgerekte waterpartij voor ligt. Het gebouw zelf staat ook nog eens op een verhoogd marmeren platform van maar liefst 10.000 vierkante meter. 

De vier minaretten op de hoeken zijn later toegevoegd en zijn zo gebouwd dat ze bij een eventuele aardbeving niet op het mausoleum zullen vallen. Ze staan namelijk iets scheef zodat ze altijd de gewenste richting op zullen vallen. Aan de (naar Mekka gerichte) westzijde van het gebouw bevindt zich een moskee en aan de oostkant van het gebouw bevind zich een gastenverblijf. 

De Taj Mahal is een van de bekendste gebouwen op de Wereld erfgoedlijst van de UNESCO waar het sinds 1983 op vermeld staat. Het werd al voor de verkiezing van de nieuwe wereldwonderen door veel mensen gezien als een niet-klassiek wereldwonder. Per jaar bezoeken zo’n 2 miljoen mensen dit gebouw dat op zijn mooiste is tijdens zonsopgang omdat het gebouw dan een roodgouden kleur krijgt. Andere kleuren die het gebouw aan kan nemen afhankelijk van de lichtinval zijn goud, wit of parelmoer. 

GESCHIEDENIS VAN DE TAJ MAHAL, INDIA

In de 17e eeuw gaf de Indiase grootmogol Sjah Jahan opdracht tot de bouw van het grafmonument voor zijn hoofdechtgenote Mumtaz Mahal, die na 17 jaar huwelijk in het kraambed was gestorven na de bevalling van haar 15e kind (1631). Hij beloofde haar dat hij nooit meer een kind zou verwekken bij een vrouw en dat hij voor haar het mooiste gebouw ter wereld zou laten bouwen. 

De bouw van de Taj Mahal ving aan 2 jaar na de dood van de vrouw van Sjah Jahan. De bouw begon in 1631 en werd 22 jaar later in 1653 voltooid. De Taj Mahal is ontworpen door de beste architecten (minstens 37 verschillende) uit zeer diverse landen zoals Italië, Frankrijk, Iran en Perzië. Geld speelde bij de bouw absoluut geen rol. 

De hoofdarchitect was Isa Khan uit Iran. Zijn voorstel beviel Sjah Mahal het beste. Gruwelijk detail hierbij is dat Isa Khan zijn vrouw op gruwelijke manier liet vermoorden om zo een beter beeld te krijgen van het verdriet van zijn opdrachtgever… het verhaal is dat hij daardoor een visioen kreeg waarin de Taj Mahal zichtbaar was. 

Aan de bouw van de Taj Mahal hebben naar schatting zo’n 20.000 arbeiders gewerkt. Deze arbeiders werkte met marmer dat van 160 kilometer ver werd geïmporteerd en vervoerd naar Agra door onder andere olifanten en buffels. Er bestaat een legende waarin gezegd wordt dat de handen van alle arbeiders die aan de bouw hadden meegewerkt na voltooiing werden afgehakt zodat ze nooit meer konden bouwen aan een gebouw mooier dan de Taj Mahal. 

Na zijn eigen dood is ook het lichaam van Sjah Jahan er in bijgezet. Eigenlijk was dit laatste niet de bedoeling omdat hij de bedoeling had naast de witte Taj Mahal voor zijn vrouw een zwarte voor zichzelf te laten maken. Zijn eigen zoon stak hier echter een stokje voor terwijl men al bezig was met de fundamenten. Sjah Jahan werd afgezet door zijn zoon Aurangzeb en werd de laatste 7 jaar van zijn leven gevangen gezet in een cel in het fort van Agra. In zijn cel was maar één raam dat uitkeek op de Taj Mahal. 

Een Engelse gouverneur genaamd van Bengalen had de Taj Mahal bijna laten slopen. Hij wilde dit doen om het marmer in zijn vaderland te verkopen. Gelukkig was er geen vraag naar marmer op dat moment en werd de Taj Mahal gespaard.